- kvitten
- s (kvitten n-genus) BOT
Clue 9 Svensk Ordbok. 2015.
Clue 9 Svensk Ordbok. 2015.
Quitte — Sf std. (12. Jh.), mhd. quiten, kūten, kütten, ahd. quitina, quodana, kutina, kuten Entlehnung. Entlehnt aus l. (māla) cydōnia f. (Sg.) Quittenbaum , n. Pl. Quittenfrüchte , dieses nach gr. kydṓnion mẽlon n., das wohl ein Wort einer unbekannten… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache